Głos u transseksualnej kobiety – zabiegi chirurgiczne

Dostępne są w internecie  kopie artykułów opisujących przypadki transseksualnych kobiet, które zainteresowane były operacyjnymi zabiegami, dla poprawienia brzmienia głosu. Przedstawię je poniżej:

Polski przegląd otorynolaryngologiczny tom 3 nr 2 (2014 r.) str. 102–107

„Tyreoplastyka typu IV w leczeniu głosu u transseksualisty typu M/K”

Cytaty:

„Jak wiadomo, nie tylko wygląd fizyczny stanowi o poczuciu przynależności do danej płci. Bardzo ważnym elementem jest głos, którego wysokość jest zaliczana do drugorzędowych cech płciowych. Dlatego osoby, które poddały się licznym zabiegom chirurgicznym i kosmetycznym polegającym na fizycznym upodobnieniu ich ciała do płci, z jaką się identyfikują, często odczuwają frustrację, głęboki dyskomfort związany z ich pierwotnym głosem. Część transseksualistów sama podwyższa wysokość swojego głosu w trakcie mowy, ale nie daje to efektu satysfakcjonującego. Obecnie istnieją dwa sposoby, które medycyna ma do zaoferowania tym osobom: rehabilitacja foniatryczna głosu i leczenie chirurgiczne (fonochirurgia). W artykule tym zostanie omówiony przypadek chirurgicznego leczenia głosu transseksualisty typu M/K poprzez zbliżenie chrząstki pierścieniowatej i tarczowatej (tyreoplastyka typu IV).”

[przykład transseksualnej dziewczyny, pochodzącej z zamożnej rodziny, dążącej do jak najpełniejszego przeobrażenia się – generalnie należy do tzw. wyjątków w populacji osób ts]

Opis przypadku

"22-letnia pacjentka (transseksualista typu M/K) została przyjęta do tutejszej kliniki celem operacyjnej zmiany wysokości głosu. Pacjentka podlega hormonoterapii włączonej kilka lat temu po sądowej decyzji o zmianie płci. Przed ukończeniem osiemnastego roku życia chora przeszła liczne zabiegi chirurgiczne zmiany płci, operację plastyczną narządów płciowych, a w 2010 r. powiększenie piersi i operację plastyczną nosa. Operacje te były wykonane w Tajlandii – brak dokumentacji medycznej.”

Artykuł dostępny  w formacie pdf:

Tyreoplastyka typu IV w leczeniu głosu u transseksualisty typu M/K 

Endokrynologia Polska 2016r.; 67 (4): str. 452-455

"Gender-related voice problems in transsexuals — therapeutical demands"

Maciej Misiołek, Ewa Niebudek-Bogusz, Joanna Morawska, Bogusława Orecka, Wojciech Ścierski, Grażyna Lisowska 

"Przedstawiono przypadek pacjentki transseksualnej, u której po raz pierwszy w Polsce przeprowadzono zabieg chirurgiczny zmiany głosu z męskiego na żeński. Głos ludzki — drugorzędowa cecha płciowa — jest odzwierciedleniem działania hormonów i psychiki. Fakt ten nabiera szczególnego znaczenia w transseksualizmie, zaburzeniu polegającym na niezgodności płci biologicznej z płcią psychiczną. Dla wielu osób transseksualnych, szczególne w postaci transseksualizmu M/K (mężczyzna/kobieta) po hormonalnej i chirurgicznej zmianie płci biologicznej ważnym problemem nastręczającym trudności w życiu codziennym pozostaje głos, gdyż leczenie hormonalne nie wpływa na feminizację krtani — aparatu głosowego. W opisywanym przypadku niski androfoniczny głos pacjentki był percepowany przez otoczenie jako męski. W celu feminizacji głosu wykonano leczenie fonochirurgiczne: skrócono fałdy głosowe o ponad 50% ich długości poprzez założenie szwów zespalających w ½ przedniej części głośni. W wyniku zabiegu podwyższono znacząco głos: przedoperacyjna częstotliwość głosu mówionego wyraźnie przesunęła się po operacji w górę z wartości 109 Hz do 209 Hz. Zakres głosu także zmienił się w kierunku tonów żeńskich z 59–146 Hz do 148–343 Hz. Zmiana wysokości głosu u pacjentki wpłynęła pozytywnie na jej subiektywną ocenę głosu: wynik kwestionariusza VHI (Voice Handicap Index) poprawił się z 99 pkt — przed operacją do 19 pkt — po operacji. Na poprawę jakości życia wskazuje także spadek problemów emocjonalnych związanych z głosem, ocenianych za pomocą podskali emocjonalnej VHI, której wynik wynosił odpowiednio: 39 pkt przed vs. 2 pkt po operacji."

 Artykuł dostępny  w formacie pdf w j. angielskim:

 Gender-related voice problems in transsexuals — therapeutical demands

Kolejny artykuł:

Audiofonologia tom XXII

Wydanie I 2002 r.

„Efekty rehabilitacji foniatrycznej po operacji zmiany wysokości głosu u pacjentki transseksualnej. (Studium przypadku)”, (str. 177-184).

Tytuł angielski: “Results of voice rehabilitation after pitch changing operation in transsexual patient. (Case report)”.

Dostępny w formacie pdf:

Efekty rehabilitacji foniatrycznej po operacji zmiany wysokości głosu u pacjentki transseksualnej. (Studium przypadku). 

[opisywany przypadek dotyczy transseksualnej dziewczyny z zagranicy, z Belgii]

Cytaty:

„Osoby transseksualne często zgłaszają chęć zmiany głosu, który należy do cech związanych z płcią. Zmiana głosu może być dokonana na drodze chirurgicznej, poprzez ćwiczenia głosowe lub dzięki kombinacji obu sposobów postępowania. W pracy przedstawiony został przypadek pacjentki transseksualnej M/K, u której wykonano operację zmiany wysokości głosu według Isshiki typu lv, a następnie przeprowadzono rehabilitację głosu. Prezentowane są wyniki tego postępowania.”

OPIS PRZYPADKU

„24-letnia pacjentka, transseksualistka M/K, przeszła operację zmiany płci w 1999 r. Przed zabiegiem operacyjnej zmiany płci pacjentka rozpoczęła przyjmowanie hormonów kobiecych oraz antyandrogenów, jednak nie odczuła istotnej zmiany głosu w czasie terapii. Po operacji zmiany płci pacjentka nie przechodziła ćwiczeń głosowych, Zgłosiła się do Poradni Foniatrycznej lfips z prośbą o dokonanie zmiany głosu, który odbierany był przez otoczenie, jako głos męski. Pacjentka nie akceptowała swojego głosu i odczuwała silną potrzebę jego zmiany. W przeprowadzonym badaniu foniatrycznym nie stwierdzono istotnych odchyleń w obrębie narządu głosowego, Krtań zbudowana była w sposób typowy dla płci męskiej. Głos był niski o częstotliwości podstawowej 120 Hz, dźwięczny, tworzony swobodnie, o miękkim nastawieniu. Czas fonacji wynosił 20 sek. Skala głosu obejmowała ok. 2 oktawy. Pacjentka używała podczas mówienia kobiecej intonacji, lecz głos perceptualnie był oceniany jako męski. W badaniu wideostroboskopowym stwierdzono omegowatą nagłośnię. Fałdy głosowe były blade, gładkie, prawidłowo ruchome, przy fonacji obserwowano pełne zwarcie głośni. Drgania fałdów głosowych były symetryczne, synchroniczne, o prawidłowej amplitudzie, regularne. Pacjentka została zakwalifikowana do zabiegu Isshiki typu IV. Zabieg wykonano w Klinice Otolaryngologii Szpitala Uniwersyteckiego St-Augustinus w Antwerpii w sierpniu 2001 r. W znieczuleniu miejscowym wykonano zbliżenie chrząstki tarczowatej i pierścieniowatej za pomocą nylonowych nici. Podczas zabiegu wysokość głosu mogła być kontrolowana dzięki zastosowaniu miejscowego znieczulenia. Wysokość głosu została ustalona wyżej niż docelowo ze względu na przewidywany pooperacyjny spadek napięcia węzła. Okres pooperacyjny przebiegł bez powikłań. W okresie pooperacyjnym głos był piskliwy, tworzony z wysiłkiem. Częstotliwość podstawowa wynosiła 380 Hz. Nastawienie głosowe było zmienne, z przewagą twardego. Czas fonacji był znacznie skrócony i wynosił 12 sek. Zwracało uwagę duże napięcie mięśni szyi. Problemem pooperacyjnym była nadmiernie wysoka częstotliwość podstawowa, która wynosiła 360 Hz, co związane było z koniecznością silniejszego zaciągnięcia węzła, oraz mała skala głosu, obejmująca zaledwie kilka półtonów…]