Psychiatria Polska
Przykład ludzi którzy chcieli utrudnić, a ostatecznie zakazać „operacyjnej zmiany płci”:
Przykład ludzi którzy chcieli utrudnić, a ostatecznie zakazać „operacyjnej zmiany płci”:
Adam Bilikiewicz, Jadwiga Gromska
Transseksualizm jako fenomen
interdyscyplinarny (artykuł dyskusyjny)
Psychiatria Polska 2005 tom XXXIX, numer 2
strony 227-238
inne:
Małgorzata Urban
Transseksualizm czy urojenia zmiany płci? Uniknąć błędnej
diagnozy
Psychiatria Polska 2009, tom XLIII, numer 6 strony
719–728
Anna Dziemian, Izabela Łucka
Transseksualizm czy zinternalizowana homofobia – studium
przypadku
Psychiatria Polska 2008, tom XLII, numer 1strony 105–114
Bogusław Antoszewski, Anna Kasielska, Marta Jędrzejczak,
Julia Kruk-Jeromin
Akceptacja transseksualizmu wśród studentów łódzkich
uczelni wyższych
Psychiatria Polska2008, tom XLII, numer 1strony 125–134
Bogusław Antoszewski, Marta Fijałkowska, Anna Kasielska
Obraz transseksualistów typu kobieta-mężczyzna w
społeczeństwie polskim
Psychiatria Polska 2012, tom XLVI, numer 5strony 807–814
Tomasz Jakubowski
Transseksualizm czy zaburzenia psychotyczne? Opis
przypadku
Psychiatr. Pol. ONLINE
FIRST Nr 150: 1–13Published ahead of print 8 November 2019
inne:
Fajkowska-Stanik M. Transseksualizm. Definicje, klasyfikacje i symptomatologia zjawiska. Psychiatr. Pol. 1999; 33 (5): 769–781.
Fajkowska-Stanik M. Transseksualizm. Definicje, klasyfikacje i symptomatologia zjawiska. Psychiatr. Pol. 1999; 33 (5): 769–781.
Fajkowska-Stanik M. Operacyjna zmiana płci i inne rodzaje
korekt stosowanych w przypadku transseksualizmu. Psychiatr. Pol. 1999; 33 (6):
959–967.
Fajkowska-Stanik M. Etiologia transseksualizmu.
Psychiatr. Pol. 1999; 33: 783–798.
Stusiński J, Lew-Starowicz M. Objawy dysforii płci w
schizofrenii. Psychiatr. Pol. 2018; 52(6): 1053–1062
Stusiński J, Lew-Starowicz M. Tożsamość płci w
schizofrenii. Psychiatr. Pol. 2018; 52(6): 1041–1052
Urban M, Rabe-Jabłońska J. Urojenia zmiany płci i
dysmorfofobia w obrazie klinicznym schizofrenii paranoidalnej – opisy
przypadków. Psychiatr. Pol. 2010; 44(5): 723–733.
Piegza M, Leksowska A, Pudlo R, Badura-Brzoza K,
Matysiakiewicz J, Gierlotka Z i wsp. Zaburzenia identyfikacji płciowej czy
zachowania andromimetyczne u ofiary kazirodztwa – studium przypadku. Psychiatr.
Pol. 2014; 48(1): 135–144.
Endokrynologia Polska
Endokrynologia Polska 2010r.; 61 (4): str.
412-416
Transseksualizm – aspekty diagnostyczne i terapeutyczne Marek
Mędras, Paweł Jóźków
„Zaburzenie tożsamości płciowej ([GID, gender identity disorder],
transseksualizm) jest problemem wielodyscyplinarnym o słabo poznanej etiologii.
Chociaż diagnoza GID jest zasadniczo ustalana przez psychiatrę, w skład zespołu
orzekającego zawsze wchodzi endokrynolog, który odpowiada za prowadzenie
terapii hormonalnej. Jest ona pierwszym etapem tak zwanej procedury zmiany płci
i wymaga skrupulatnego monitorowania w okresie wdrażania, ale także w trakcie
jej wieloletniej kontynuacji. Autorzy zaprezentowali współczesne aspekty
diagnostyki i terapii przypadków transseksualizmu oraz najczęstsze powikłania
interwencji hormonalnej.”
Endokrynologia Polska 2015r.; 66 (1): str. 47-52
Parametry
emocjonalne osób transseksualnych obserwowane po pierwszym etapie transformacji
– Izabela Warmuz-Stangierska, Adam Stangierski, Katarzyna Ziemnicka, Monika
Gołąb, Joanna Zdanowska, Martha Lodyga, Hanna Komarowska, Maria Danuta
Głowacka, Marek Ruchała
(link w j.
angielskim)
„Osoby
transseksualne muszą stawić czoła wielu problemom zdrowotnym, społecznym i
biurokratycznym związanym z podjęciem decyzji o transformacji. Liczne wyzwania
występują zarówno przed, w trakcie jak i po zabiegach medycznych. W dążeniu do
poprawy jakości życia osób transseksualnych pożądane wydaje się zatem zbadanie
funkcji psychologicznych w trakcie postępowania medycznego. Obecne badania
prowadzono w celu określenia kondycji emocjonalnej tej grupy pacjentów i
obejmowały one 28 transseksualistów w trakcie transformacji z płci biologicznej
F/M oraz dwie grupy kontrolne; mężczyzn i kobiet w podobnym wieku. Jako metody
badania wykorzystano następujące skale psychometryczne: CECS (Skala Kontroli Emocjonalnej
M. Watson i S. Greer w polskiej adaptacji Z. Juczyńskiego), ISCL (polska
adaptacja Inwentarza Lęku dla Dorosłych w adaptacji T. Sosnowskiego ) i GSES
(polska adaptacja Z. Juczyńskiego i K. Wrześniewskiego Skali Uogólnionej
Samoskuteczności R. Schwarzer, M. Jerusalem). Wyniki uzyskane w grupie badanych
osób transseksualnych (F/M) porównano z wynikami analogicznych testów
przeprowadzonych w grupach kontrolnych. Pacjenci transseksualni F/M
prezentowali wyniki bardzo podobne do grupy mężczyzn w zakresie poczucia
samoskuteczności, oraz stanu i cechy lęku, podczas gdy ich subiektywna ocena
kontroli lęku była bardziej zbliżona do grupy kontrolnej kobiet i istotnie
statystycznie niższa niż w grupie kontrolnej męskiej.”
Endokrynologia Polska 2016r.; 67 (4): str. 452-455
Gender-related
voice problems in transsexuals — therapeutical demands – Maciej Misiołek, Ewa
Niebudek-Bogusz, Joanna Morawska, Bogusława Orecka, Wojciech Ścierski, Grażyna
Lisowska
(link w j.
angielskim)
Przedstawiono
przypadek pacjentki transseksualnej, u której po raz pierwszy w Polsce
przeprowadzono zabieg chirurgiczny zmiany głosu z męskiego na żeński. Głos
ludzki — drugorzędowa cecha płciowa — jest odzwierciedleniem działania hormonów
i psychiki. Fakt ten nabiera szczególnego znaczenia w transseksualizmie,
zaburzeniu polegającym na niezgodności płci biologicznej z płcią psychiczną.
Dla wielu osób transseksualnych, szczególne w postaci transseksualizmu M/K
(mężczyzna/kobieta) po hormonalnej i chirurgicznej zmianie płci biologicznej
ważnym problemem nastręczającym trudności w życiu codziennym pozostaje głos, gdyż
leczenie hormonalne nie wpływa na feminizację krtani — aparatu głosowego. W
opisywanym przypadku niski androfoniczny głos pacjentki był percepowany przez
otoczenie jako męski. W celu feminizacji głosu wykonano leczenie
fonochirurgiczne: skrócono fałdy głosowe o ponad 50% ich długości poprzez
założenie szwów zespalających w ½ przedniej części głośni. W wyniku zabiegu
podwyższono znacząco głos: przedoperacyjna częstotliwość głosu mówionego
wyraźnie przesunęła się po operacji w górę z wartości 109 Hz do 209 Hz. Zakres
głosu także zmienił się w kierunku tonów żeńskich z 59–146 Hz do 148–343 Hz.
Zmiana wysokości głosu u pacjentki wpłynęła pozytywnie na jej subiektywną ocenę
głosu: wynik kwestionariusza VHI (Voice Handicap Index) poprawił się z 99 pkt —
przed operacją do 19 pkt — po operacji. Na poprawę jakości życia wskazuje także
spadek problemów emocjonalnych związanych z głosem, ocenianych za pomocą
podskali emocjonalnej VHI, której wynik wynosił odpowiednio: 39 pkt przed vs. 2
pkt po operacji.
Przegląd urologiczny
Przegląd
Urologiczny 2016/4 (98)
Kazimierz
Krajka
25 lat
doświadczeń z konwersją chirurgiczną płci transseksualistów typu M/K
Przegląd
Urologiczny 2005/3 (31)
Sava
Perović
Krótka
biografia chirurga Sava Perović
Przegląd
Urologiczny 2011/5 (69)
Sprawozdanie
z 41. Kongresu Naukowego Polskiego Towarzystwa Urologicznego Gdańsk, 8-10
września 2011 r.
Wspomniano
o:
„Sobota, 10 września 2011 r.
Obrady
rozpoczęliśmy sesją highlights ze wszystkich 6 sesji plakatowych.
Następnie wysłuchaliśmy niezwykle ciekawego wykładu prof. Eduardo Austoniego na
temat chirurgii rekonstrukcyjnej prącia, współczesnych teorii leczenia
ciągotki, operacji nerve sparing raka pęcherza moczowego i raka stercza,
leczenia choroby Peyroniego oraz operacji raka prącia. Profesor Austoni
poruszył również tematykę leczenia zwężeń cewki moczowej męskiej i
transseksualizmu typu M/K. Wykład został zilustrowany slajdami i zdjęciami
wykonanymi przez prof. Austoniego podczas wyżej wymienionych operacji. Profesor
Austoni jest autorem atlasu operacji chirurgicznych, rekonstrukcyjnych narządów
płciowych męskich.”
K.
Krajka pisał o Eduardo Austonim tu:
Eduardo Austoni
Specjalistyczne opracowania odnoszące się do transseksualizmu dotyczą różnych dziedzin, przykładowo głosu transseksualnych kobiet, o czym piszę w innym miejscu, link: Głos u transseksualnej kobiety – zabiegi chirurgiczne
Specjalistyczne opracowania odnoszące się do transseksualizmu dotyczą różnych dziedzin, przykładowo głosu transseksualnych kobiet, o czym piszę w innym miejscu, link: Głos u transseksualnej kobiety – zabiegi chirurgiczne
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny tom 3 nr 2 (2014 r.) str. 102–107
„Tyreoplastyka
typu IV w leczeniu głosu u transseksualisty typu M/K”
Audiofonologia tom XXII Wydanie I 2002 r.
„Efekty
rehabilitacji foniatrycznej po operacji zmiany wysokości głosu u pacjentki
transseksualnej. (Studium przypadku)”,
(str. 177-184).
Tytuł angielski: “Results of voice rehabilitation
after pitch changing operation in transsexual patient. (Case report)”.
[opisywany
przypadek dotyczy transseksualnej dziewczyny z zagranicy, z Belgii]
Postępy Psychiatrii i
Neurologii
Wydanie I, 1993r., Zeszyt 3
Stanisław Dulko – Fenomen transseksualizmu. Problemy
terminologiczne str. 235-243
Stanisław Dulko, Kzazimierz Imieliński, Krzysztof Kula – Aktywność
seksualna transseksualistów typu kobieta-mężczyzna K/M, str 245-253
Waldemar Szelemberger, Kazimierz Imieliński, Stanisław Dulko,
Krzysztof Skubis, Michał Skalski – Słuchowe potencjały wywołane pnia mózgu w
zespole dezaprobaty płci, str. 255-258
Tożsamość
i komunikacja 4 – red. Leon Dyczewski, Dariusz Wadowski
Wydanie I, 2011r., Wydawnictwo KUL
str. 256
(w treści m.in.)
III. Wokół nowych, kontrowersyjnych tożsamości
Wpływ Internetu na afirmację tożsamości płci
u osób transseksualnych – Małgorzata Bieńkowska-Ptasznik
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz