Pokazywanie postów oznaczonych etykietą historia. Pokaż wszystkie posty
Pokazywanie postów oznaczonych etykietą historia. Pokaż wszystkie posty

piątek, 8 listopada 2019

Lenette i Lauraine Lee


Lana i Lilly Wachowski nie były pierwszymi które jako rodzeństwo po pewnym czasie zaczęły funkcjonować jako te, które już nie są „braćmi”. Faktycznie do dzisiaj nie jest jasne, jak wygląda u nich kwestia korekty płci – czy postawiły na waginoplastykę, czy też jej nie przeszły? Nie wiadomo.



W latach 60-tych XX wieku Lenette i Lauraine Lee jednoznacznie określiły czym dla nich jest korekta płci, stąd w końcówce tych lat przeszły waginoplastykę, (1967?). Podobno w USA w latach 70-tych rodzeństwo trzech „braci” dokonało tego samego. Brak jednak bliższych informacji na ten temat.

Siostry Lee brały udział w „Transseksualnym Projekcie Badawczym” na Uniwersytecie Minnesoty w USA w latach 60-tych. Obecnie, jeśli nadal żyją, mają po ok. 80 lat. Wyszły za mąż, jedna z nich czyniła to dwukrotnie. Starszą o ok. 5 lat jest Lauraine (na zdjęciu znajduje się z przodu). Z artykułu opisującego je, dowiedzieć się można że na początku lat 70-tych Lenette pracowała jako kosmetyczka, Lauraine za była kasjerką-sekretarką, występowała również jako egzotyczna tancerka w nocnym klubie.









Siostry stoją przed kinem w którym wyświetlany jest film "The Christine Jorgensen Story", rok 1970. Niestety, produkcja była straszną tandetą.


piątek, 28 czerwca 2019

"Candy Says" – The Velvet Underground – Candy Darling, i inne...


“Candy Says” to jeden z utworów albumu o nazwie „The Velvet Underground” zespołu… The Velvet Underground. Album nagrywany był w drugiej połowie roku 1968, do sprzedaży trafił w marcu 1969. Piosenka napisała została przez Lou Reed’a, zaśpiewał ją Doug Yule (członek zespołu). „Candy Says” odnosi się bezpośrednio do transseksualnej Candy Darling, opowiadając o doświadczeniach kobiety transseksualnej, która zmaga się z faktem nie zrodzenia się fizycznie kobietą. Utwór jest pierwszą piosenką na płycie, trwa 4:04 min.




Poniżej ostatnie znane zdjęcie żywej Candy Darling w towarzystwie matki, z roku 1973 (autorstwo Sheyla Baykal) w szpitalu. Matka po śmierci Candy zniszczyła wiele przedmiotów należących do niej.








“Candy Says”
tłumaczenie teksu można znaleźć m.in. tu: The Velvet Underground - Candy Says

Słowa piosenki w j. angielskim:

I've come to hate my body
And all that it requires
In this world

Candy says
I'd like to know completely
What others so discretely
Talk about

I'm gonna watch the blue birds fly
Over my shoulder
I'm gonna watch them pass me by
Maybe when I'm older

What do you think I'd see
If I could walk away from me

Candy says
I hate the quiet places
That cause the smallest taste
Of what will be

Candy says
I hate the big decisions
That cause endless revisions
In my mind

I'm gonna watch the blue birds fly
Over my shoulder
I'm gonna watch them pass me by
Maybe when I'm older

What do you think I'd see
If I could walk away from me


Inną piosenką w której Lou Reed odnosi się m.in. do Candy Darling, jest „Walk on the Wild Side” z albumu „Transformer” (1972 r.) – największy sukces komercyjny muzyka.





W drugim albumie zespołu, “White Light/White Heat” (1968), znalazła się inna piosenka odnosząca się do kobiety transseksualnej, która ma przejść waginoplastykę, jej tytuł to „Lady Godiva's Operation” – śpiewają John Cale i Lou Reed, z tekstu piosenki wynika, że operacja była nieudana, przy tym Lou Reed, który śpiewa drugą połowę, podchodzi do zabiegu waginoplastyki z przymrużeniem oka, w zasadzie nabijając się z operacji.




Słowa piosenki: 

tłumaczenie teksu można znaleźć m.in. tu: Lady Godiva's operation

Słowa piosenki w j. angielskim:

Lady Godiva here dressed so demurely
Pats the head of another curly haired boy, just another toy
Sick with silence she weps sincerely
saying word that have oh so clearly been said
so long ago
Draperies wrapped gently 'round her shoulder
Life has made her that much bolder now
that she's found out how
Dressed in silk, latin lace and envy
Pride and joy of the latest penny faire
pretty passing care
Hair today now dipped in the water
Making love to every poor daughter's son
isn't it fun
Now today propping grace with envy
Lady Godiva peers to see if anyone's there
and hasn't a care
Doctor is coming the nurse thinks SWEETLY
Turning on the machines that NEATLY pump air
the body lies bare
Shaved and hairless what once was SCREAMING
now lies silent and almost SLEEPING
the brain must have gone away
Straped securly to the white table
ether caused the body to wither and writhe
underneath the white light
Doctor arrives with knife and baggage
sees the growth as just so much cabbage
that now
must be cut away
Now come the moment of Great! Great! Decision!
The doctor is making his first incision
One goes here--one goes there
The ether tube's leaking says someone who's sloppy
the patient it seems is not so well sleeping
The screams echo up the hall
Don't panic someone give him pentathol instantly
Doctor removes his blade
cagily slow from the brain
By my count of ten--
the head won't move









Lou Reed (1942 - 2013), który po pewnym czasie postawił na życie według typowych norm – czyli udawał heteryka, w latach 70-tych XX w. był związany przez około 3 lata (w okresie 1974 - 1977) z Rachel Humphreys (1952 – 30 styczeń 1990, zmarła na AIDS, jej ciała nikt nie odebrał, pochowano ją na cmentarzu dla tzw. "bezimiennych", bezdomnych, itd.) która prawdopodobnie była transseksualna. Reed cenił sobie w niej to, że nie była po waginoplastyce, a gdy przymierzała się aby ją przejść (choć nie ma świadectwa że miała na operację środki) – zarzucał jej że nie myśli o jego „potrzebach” – typowe podejście „shemaloloverów”. Rachel inspirowała muzyka szczególnie podczas tworzenia materiału do albumu „Street Hassle” z 1978 r. 






Link do artykułu ze zdjeciami: Rachel: Lou Reed’s transsexual muse



Rachel Humphreys uwieczniona została na okładce płyty “Walk on the Wild Side: The Best of Lou Reed” (1977)
















poniedziałek, 14 maja 2018

Charlotte McLeod ...a Polska roku 1953




Głośne wydarzenia związane z polskimi pilotami z 1953 roku, którzy postanowili opuścić kraj kierując się w stronę Bornholmu, wiążą się z krótkim pobytem na tej wyspie, na zaproszenie znajomej, Charlotte McLeod, jednej z pierwszych transseksualnych kobiet które korygowały płeć po II w. św. Pojawiła się w 1953 roku w Danii, przekonana że uzyska tam to, co udało się Christine Jorgensen. Zmiany w prawie przyczyniły się do tego, że nie zdążyła na określone potraktowanie jej. U niekompetentnego chirurga przeszła orchidektomię. Szybko wylądowała w szpitalu, gdzie ratowano jej życie, jednocześnie godząc się na kolejne zabiegi (usunięcie prącia, korekty przy cewce moczowej). Pobyt w Danii przedłużał się. Aby zabić czas, ląduje m.in. na krótko na Bornholmie. Nie wykazuje się szczególnym obyciem w tym co dzieje się na świecie, stąd wydarzenia z polskimi pilotami, wiąże z ZSRR.

Poruszenie związane z lądowaniem Polaków, związane było z działaniem na rzecz zwiększenia bezpieczeństwa – stąd legitymowano wielu ludzi. Charlotte McLeod dysponowała paszportem w którym widniały jej męskie dane osobowe – przez krótki czas, traktowana była jako podejrzana, próbując rozstrzygnąć w jaki sposób do niej podejść.






Jej krótka, dość ogólnikowa wypowiedź na ten temat dostępna jest tutaj (jako PDF, fragment na str. 23): 



Rozmowę z Charlotte McLeod przeprowadziła Susan Stryker w 2002 roku. Chodzi o ten fragment (cytat ze źródła):



SS:

  Now, also earlier you said that you were out on a Danish island?

CM:

  No.

SS:

  Was that about the same time?  Or is that a little later?

CM:

  No, I have forgotten where that came from.  But I was called out there, the first Mig that ever crashed where the allies could examine it, was on the island Bonholm, which was closer to Russia and I was visiting a girl that, well, lives in this place. Her parents were survivors. And the ferry and that ferry service.  And she invited me over for the weekend.  But that darned Mig came down.  Well, honey, we were invaded. I never saw so many Russian troops. Microscopic was their examination of all of our papers and when it was found that my passport didn’t match, I think they thought that they had found the master spy.

SS:

  You said that the Russians came onto the island?

CM:

  The Russians, yes. To protect that blasted Mig.  Our troops were there. The British. But mainly the Russians tried to keep anyone from examining the thing.

SS:

  So you said that they thought that you were a spy?  Who, the Russians thought you were a spy?

CM:

  The Russians. I had a terrible time explaining to them why I was there in my attire. And my passport was that of a man.

SS:

  So this was before you were required to leave Denmark, and before your surgery?

CM:

  I have forgotten where that came in.

SS:

  But you still had a male passport with the name Charles on it?

CM:

  And I didn’t match the passport. And with the language barrier it was terrible to convince them.

SS:

  What did you finally tell them?

CM:

  They finally believed me.  Someone had enough sense.  I think they were ready to ship me off to the Kremlin. And someone decided that my story w as true and they let me go back to Copenhagen.  I thought, well, I’ll never leave that place again. 




 Charlotte McLeod z ojcem



3 marca 1953 roku, pilot Franciszek Jarecki (1931 – 2010) wykorzystał okazję, i pilotując MiGa 15 (w polskiej nomenklaturze SB Lim-2) wylądował na wyspie Bornholm (start ze Słupska, lądowanie na lotnisku polowym w Rønne). Zostaje internowany, a nowy samolot który pilotował dokładnie zbadany przez Duńczyków i przybyłych Amerykanów. Wydarzenie to odbiło się głośnym echem na zachodzie. Trzeba pamiętać przy tym, że 5 marca zmarł J. Stalin.

Ponad dwa miesiące później (20 maj), inny pilot Zdzisław Jaźwiński, zdecydował się na podobny manewr, wykorzystując fakt że szkolił się w rejonie Bałtyku (jednostka z Malborka).

Jako trzeci, zarazem ostatni, MiG-a wykorzystał do ucieczki na Bornholm Zygmunt Gościniak we wrześniu 1956 roku.

Piloci otrzymali azyl polityczny w USA, i obywatelstwo.

 Franciszek Jarecki






niedziela, 4 czerwca 2017

International Chrysis (1951 – 1990)



Żyła w czasach, w których kobieta transseksualna musiała szukać swojego miejsca na ziemi poprzez powiązanie m.in. z klubami nocnymi, kabaretami. Natura obdarzyła ją doskonałą twarzą, stąd uchodziła bezproblemowo za kobietę.

W filmie „Q & A” z 1990r., miała charakterystyczną rolę, należąc do grona tych bohaterek, które są uśmiercane. W tej produkcji faworyzuje się prezentowanie „TS” w konwencji transfobicznej. W 1993 roku jej znajoma wyłożyła własne pieniądze aby opowiedzieć o niej w dość skromnym dokumencie filmowym pt. „Split: portrait of a Drag Queen” – czyli osadzając ją w roli która namierza na „karykaturalność”, co przyczynia się do wzmacniania przekonania o tym, że International Chrysis przede wszystkim grała kobietę, a nie że nią była. 










niedziela, 14 czerwca 2015

Epizod w pewnym filmie Caroline Cossey


Epizod w filmie wystarczył, aby kobieta ts została „ustrzelona” za fakt bycia „inną”.
Seria obrazów o Jamesie Bondzie z zasady jest żenująca. W filmie z 1981 roku o tytule „For Your Eyes Only” Caroline Cossey (ur. 1954r.) była jedną z 10-11 dziewczyn w okolicach basenu. Gdy gazeta „News of the World” (niedzielne wydanie brytyjskiego tabloidu "The Sun" wydawane w latach 1843–2011 w Londynie; zamknięty po aferze podsłuchowej, ostatnie wydanie w 2011r.) w 1982 wprowadził kolejny numer z tytułem „James Bond Girl Was a Boy”, Caroline chcąc nie chcąc, miała swoje pięć minut… Zachwiała się jej kariera, a role w filmach jako tako były już poza zasięgiem. Myślała o samobójstwie.



Przeszła do historii przez fakt publicznego wskazania kim jest i tym, że przez krótką chwilę była jedną z dziewczyn gdzieś tle.





wtorek, 20 stycznia 2015

David Reimer - nieudany eksperyment



David Reimer ur. 22 sierpnia 1965, zm. 5 maja 2004, Kanada.

Mężczyzna który stał się przykładem wskazującym, że poprzez wychowanie i narzucenie określonej roli płciowej/społecznej nie da się skonstruować płci psychicznej. Także wtedy gdy wykona się operacje adaptacyjne na genitaliach. Tym sposobem eksperyment – do którego doszło po źle przeprowadzonym zabiegu chirurgicznym na genitaliach, który miał wykazać że sztucznie dokonany zabieg adaptacyjny na nich – wytworzenie pochwy, wsparcie hormonami żeńskimi i wychowywanie jako dziewczynka – pozwolą stworzyć w pełni udaną tożsamość kobiecą na poziomie biologicznym i społecznym.

Eksperymentu podjął się lekarz John Money ze szpitala w Baltimore w USA.

Tym sposobem od drugiego roku życia dziecko funkcjonowało jak Brenda.

Dziecko jednak nie zaakceptowało swojej fizyczności i wychowywania jako dziewczynka – gdyż zwyczajnie nie przejawiało psychicznej płci żeńskiej. Stąd nie mogło się utożsamiać z tym – co mu narzucono.

W wieku 12 lat zaczęto podawać dziecku estrogeny – na co nie było chętne.

Po poinformowaniu Davida przez rodziców do czego kiedyś doszło i z jakiego powodu wychowywane jest tak nie inaczej, w wieku 14 lat postanowił funkcjonować jako chłopiec. Tym razem zaczęto podawać mu testosteron, usunięto piersi i próbowano stworzyć męskie genitalia.

Związał się później z dziewczyną i przysposobił jej trójkę dzieci.

W roku 2004 popełnił samobójstwo. 

Jako Brenda
 Matka i brat bliźniak



 Film z polską lektorką