Theodora Quinlivan funkcjonuje pod pseudonimem Teddy.
To klasyczny przykład młodej transseksualnej dziewczyny,
którą wspierała rodzina od najmłodszych lat, fundując jej korektę w bardzo
młodym wieku (16 lat). Stać ją było np. na studiowanie sztuki w Paryżu we
Francji… „Odkryta” przez kreatorów mody w 2015 roku. Jest, obok kilkunastu
innych dziewczyn, wyjątkiem w populacji transseksualnych kobiet i w żaden
sposób nie może być reprezentatywna dla środowiska. Ur. w 1993 lub 1994 roku –
obecnie 23 lata. Ma 180 cm
wzrostu. Należy do agencji „Women Management” z siedzibą w Nowy Jorku w USA.
13 września w wywiadzie dla CNN Style wyjawiła, że jest
transseksualna. A nie musiała tego czynić. Uznała że w obliczu skali transfobii
na terenie USA, uczyni to, aby widzialności osób transseksualnych zwiększyła
się. Przyznała że miała szczęście, w sensie, wygrała los na loterii – gdyż
sprzyjała jej natura, i okoliczności – w zasadzie łatwa i szybka korekta płci.
Stąd bezproblemowo funkcjonowała do tej pory jak każda cis dziewczyna.
Artykuł (j. angielski):
„Łaskawe oko” świata mody współcześnie, dzięki czemu
przynajmniej kilka transseksualnych kobiet dość śmiało poczyna sobie na
wybiegach, prezentowana także w czasopismach dla kobiet, w tym na okładkach, przywołać
musi zainteresowanie tej branży transkobietami sprzed lat. Które w momencie
ujawnienia ich faktycznego statusu – były odpychane, i utrącano ich kariery.
Nie tak dawno przypomniano sobie w „Internetach” o Tracey
Norman (ur. 1950), afroamerykańskiej modelce, której kariera zaczęła się
rozwijać w latach 70-tych XX wieku. Kojarzy się ją przede wszystkim z „twarzą”
na pudełku do koloryzacji włosów firmy „Procter & Gamble”, z działu „Clairol” ("Born
Beautiful" Clairol nr 512). Miała umowę m.in. z Avonem. W 1980 roku podczas sesji zdjęciowej do magazynu „Essence”,
wyszło na jaw że nie urodziła się fizycznie kobietą. Tym sposobem jej zdjęcia
nie ukazały się, a z nią zerwano kontrakt. Wiedziała że jej kariera właśnie
runęła. Drobne późniejsze kontrakty także szybko się zakończyły. Tym sposobem
ratowała się, jak wiele innych kobiet transseksualnych, pracą w klubach w
których stawiano na występy takich kobiet jak ona. Przypomniano sobie o niej pod koniec
2015, a dzięki temu że świat mody zapatruje się obecnie na transkobiety zupełnie inaczej
– powtórzyła swój kontrakt z „Clairol”, choć trzeba pamiętać, że za pierwszym
razem firma nie wiedziała że ma do czynienia z transkobietą.
Artykuł (j. angielski):
Inną znaną transseksualną kobietą, której zmarnowano
karierę, była Caroline Cossey
(ur. 1954), nosząca swego czasu pseudonim Tula. Przypisuje się jej zespól
Klinefeltera, z genotypem XXXY. Znana była z wzięcia udziału w
epizodycznej roli w filmie o Bondzie (1981), czy pozowania jako pierwsza
transkobieta do „Playboya” (1991). Gdy „życzliwi” wyjawili jej przeszłość,
kariera posypała się. Należała także do grona aktywnie walczących o prawo do
zmiany prawnej oznaczenia płci. W tym przypadku należała do pionierek,
pracujących na rzecz osoób transseksualnych.
W gazecie brytyjskiej News of the World ukazał się artykuł pt. „James Bond Girl Was a Boy”, który
przyczynił się do załamania jej kariery.
Warto przy okazji zwrócić uwagę na kilka transseksualnych
kobiet, które w ostatnich latach próbują swych sił w modelingu. Jednocześnie
pośród nich znajduje się Jenna Talackova, która przejdzie do historii jako ta,
co walczyła o prawo do występu w wyborach “Miss” pośród ciskobiet. W końcu Lea
T, o której także stało się głośno, gdy przyszło jej zaistnieć w świecie mody.
Jenna Talackova ur. 1988 Kanada
Lea T ur. 1981 Brazylia
Poniżej prowadzi grupę sportowców brazylijskich na olimpiadzie
w Rio de Janeiro 2016, co było istotnym wyróżnieniem
Anjali Lama Nepal
Geena Rocero ur. 1984 Filipiny
Andreja Pejić 1991 Jugosławia (obecnie Bośnia i Hercegowina)
Piyada Inthavong ur. 1992 Laos
Valentina Sampaio
Brazylia
Jenny Hiloudaki ur. 1968 Grecja - to znowuż dziewczyna która karierę "bardzo ładnej pani" ma już raczej za sobą, obecnie wygląda inaczej. Zdjęcia sprzed laty...
